Author: Empty Hut

[ผู้ถาม] สวัสดีค่ะท่านอาจารย์แล้วก็ทุกๆท่านค่ะ ตะกี้ได้เรียนถามท่านอาจารย์ถึงเรื่องการใช้ชีวิตในประจำวันในโลกสมมตินี่ค่ะที่เราต้องเจอผัสสะ ทุกวัน ๆ (ฟังไม่ชัด) เรื่องของการละนันทิหนะค่ะท่านอาจารย์ ควรละแบบที่ละเลยไม่ต้องคิดต่อ หรือบางสำนักรู้มันให้มันจบไปจนสิ้นกระบวนการ ว่ามันเกิดมันดับแบบไหนอะไรแบบนี้หนะค่ะ ซึ่งแบบนี้มันมีสองอันทำให้ผู้ใหม่ก็ควรจะทำยังไง ยังไงถูกต้องอะไรอย่างนี้อ่ะค่ะ ขอความเมตตาท่านอาจารย์อธิบายตรงนี้ค่ะ [อาจารย์ Aero.1] ก็ อย่างนี้นะ ในชีวิตประจำวันเนี่ย ถ้าเรายังมีอุปกิเลสอยู่ เวลาที่จิตยังไม่สงบนี่นะ เราก็มีอุปกิเลสปรากฏใช่มั้ย อุปกิเลสเนี่ยหรือนิวรณ์ที่ปรากฏ เครื่องขวางกั้นนี่นะ เค้ามาขวางกั้นความดี ถูกมั้ย ตอนนี้อย่าพึ่งดูจิตนะ ให้ทำความสงบไปก่อนจนกระทั่งจิตเนี่ยเค้าปราศจากอุปกิเลสหรือว่าปราศจากนิวรณ์ 5 แล้ว เครื่องขวางกั้น เมื่อเราเห็นฐานจิตเนี่ยตรงนี้ตามดูรู้เรื่องไป แต่ตามตรงนี้ตามในฐานะของเป็นสัณฐานของจิตไม่ใช่ไปสนใจเรื่องราวนะ เพราะนิทานมันดับไปแล้ว อาการที่ไปคิดปรุงแต่งนั้นมันหายไป มันหายไปแล้ว อย่างนี้เราเป็นผู้รู้จิตได้ แต่ใครก็ตามเอาหลักวิธีการนี้ไปตามรู้จิตในชีวิตประจำวันที่ยังมีกิเลสหยาบ ยังมีพูดหยาบ ยังมีการกระทำหยาบๆ ยังมีการคิดแบบหยาบๆ เนี่ย เป็นการปฏิบัติที่ไม่ตรงครับ นะ เพราะฉะนั้นถ้าจะถามว่าถ้ารู้นันทิเนี่ยจะละอย่างไร ก็ละแล้วก็กลับมาที่ลมหายใจ นี้คือเบื้องต้นนะ อย่าไปทำตามรู้กิเลสตัวเองรู้จิตอะไรพวกนี้ มันยังไม่ใช่นะ มันยังเป็นแค่ลูกน้องของจิตเท่านั้นเอง มันเป็นเพียงแค่ผู้บริหารกิจการยังไม่เจอประธานเลย จะดูจิตหนะให้ไปดูประธานนะ อย่าพึ่งมาดูตอนนี้ มาดูตอนนี้คุณก็โดนลูกน้องหลอกนะ เพราะฉะนั้น ทุกวันนี้คำสอนที่ให้ไหลตามความคิดเนี่ยมันไปทั่วประเทศอย่างแบบ…