[ผู้ร่วมสนทนา] อาจารย์ครับ ผมว่าจะถามเรื่องสังขาร 3 ครับ ที่อาจารย์เคยกล่าวว่าอะไรน้า ปุญญาภิสังขาร อปุญญาภิสังขาร อเนญชาภิสังขารในปฏิจจสมุปบาทจะเกิดขึ้นมาได้อย่างไร ที่ทำให้เป็นเหตุแก่สังขาร [อาจารย์ Aero.1] มันก็คือเจตนานั่นแหละ มันคือความเร่งทางความคิดนั่นแหละ เจตนาที่เป็นบุญ เจตนาที่ไม่เป็นบุญนะ แล้วก็เจตนาที่ไม่เป็นบุญไม่เป็นบาป มี 3 สถานะของเจตนา อันนี้มันไหลต่อเป็นเหตุและปัจจัยจากอวิชชา คือความไม่รู้ เมื่อความไม่รู้ก็เลยตัดสินการทำทางใจเป็นบุญกับไม่เป็นบุญ แล้วก็เป็นไม่ทั้งบุญและไม่ทั้งบาป ไม่ทั้งเป็นบุญและไม่ทั้งไม่เป็นบุญ พอเข้าใจมั้ย [ผู้ร่วมสนทนา] ครับอาจารย์ พอเข้าใจ [อาจารย์ Aero.1] ทีนี้ ถ้าในฐานะผู้ฝึกเนี่ย เราก็ต้องฝึกในเรื่องของการบุญอยู่ใช่มั้ย แต่เราไปกอดแค่บุญเราก็เป็นอย่างคุณยายเพียรในอดีต ถูกมั้ย ทุกวันนี้คุณยายเพียรทำอเนญชาภิสังขารได้ คุณแยกออกมั้ย คือรู้แล้วว่าชั้นไม่ติดบุญแล้ว เพราะอะไร เพราะพื้นฐานรู้แล้วว่า การทำทานที่ถูกตรงเป็นอย่างไร เนี่ย มันหญ้าปากคอก คุณเห็นมั้ย คุณรู้มั้ยว่าจิตที่จะเข้านิพพาน คุณต้องทำทานโดยสละอัตตาตัวตน ถ้าคุณทำทานไม่ถูกต้องในที่แรก คุณก็สั่งสมความเป็นบุญของคุณขึ้นไปอยู่บนสวรรค์ไง คุณยายเพียรถึงบอกว่า ไม่เอาแล้ว อยู่เป็นกัป อายุสิบหกสวยพริ้ง สวรรค์ชั้นก็ไม่เอา ไม่เอาแล้ว…